زبان رسمی و یا دولتی، زبانی است كه از سوی یك دولت بدان موقعیت قانونی ویژه ای مانند كاربرد در امور اداری، مجلس قانونگذاری، سیستم قضائی یك كشور و .... اعطا شده باشد. این تعریف هرچند مربوط به عصر حاضر است اما با دقت و صحت كافی می تواند در باره زبانهای دولتی در تاریخ نیز بكار برده شود. به گواهی هزاران سند و مدرك تاریخی، زبان تركی اقلا در یك هزار سال اخیر - در برخی دوره ها به همراه فارسی و اغلب بدون آن- یكی از زبانهای رسمی و دولتی دولتهای توركی حاكم بر اراضی ایران امروزی بوده و در صدور فرمانها، مكاتبات نهادهای گوناگون دولتی، انتشارات و اسناد و مدارك رسمی دولتی، دیپلماسی بین المللی و ارتباطات دیپلماتیك خارجی، مناسبات رسمی بین سران دولتها، چاپ اسكناسها و ضرب سكه و ... بكار رفته است.

آردینی اوخو
چهارشنبه 3 اردیبهشت 1393
آچار سؤزلر : تورک تاریخچه
بؤلوملر : آنا دیلی,