هندوستان با سه زبان رسمی سراسری و بیست و دو زبان رسمی منطقه ای، كانادا با دو زبان رسمی، بلژیك با سه زبان رسمی، اسپانیا با یك زبان سراسری و سه زبان منطقه ای رسمی، نروژ با دو گویش زبانی، سوئیس با چهار زبان رسمی، اتریش با یك زبان سراسری و سه زبان منطقه ای رسمی، سوئد با یك زبان رسمی و چهار زبان به رسمیت شناخته شده منطقه ای، افغانستان با دو زبان سراسری و دو زبان منطقه ای رسمی، ایتالیا با بیش از دوازده زبان كه به جز ایتالیایی و زبان آلمانی در ایالت تیرول جنوبی بقیه زبان ها در مناطقی كه زبان مادری بیشتر ساكنان آن است دارای وضعیت نیمه رسمی هستند، پاراگوئه با دو زبان رسمی، بولیوی با چهار زبان رسمی، قرقیزستان با دو زبان رسمی، قزاقستان با دو زبان رسمی، كوزوو با دو زبان رسمی سراسری و چهار زبان رسمی منطقه ای، آفریقای جنوبی با یازده زبان رسمی، تانزانیا با دو زبان رسمی، اسرائیل با دو زبان رسمی، عراق با دو زبان رسمی و سریلانكا با دو زبان رسمی از جمله كشورهای چند زبانه دنیا هستند كه نظام های آموزشی چند زبانه دارند. در قانون اساسی و به تبع آن نظام آموزشی هند ۲۲ زبان را به رسمیت شناخته شده اند و به عنوان زبان آموزش به كار می روند. زبان رسمی سراسری در اسپانیا كاستیانا یا همان اسپانیولی است، اما علاوه بر این زبان، زبان های كاتالان، گالیسی و باسك در ایالت ها و مناطقی كه زبان مادری ساكنان آن است زبان رسمی و ملی است و در نظام آموزشی نیز به كار می رود. با اینكه تقریباً ۹۸ درصد اتریشی ها آلمانی زبان هستند، اما زبان آموزشی در ایالت هایی كه اقلیت های زبانی بیشتر در آنجا ساكن هستند به زبان اكثریت دانش آموزان هر مدرسه بستگی دارد. در افغانستان زبان های فارسی دری و پشتو زبان های رسمی سراسری است و در هر ولایتی زبان بیش از ۶۶ درصد از مردم زبانی دیگر غیر از این دو زبان باشد آن زبان به عنوان زبان رسمی سوم و زبان آموزش در آن ولایت به رسمیت شناخته خواهد شد. در عراق نیز زبان های كردی و عربی زبان های رسمی است و در مناطقی كه تركمان ها یا ارامنه سریانی اكثریت دارند زبان آن ها به عنوان زبان رسمی سوم در آن منطقه تلقی می شود و علاوه بر این آن ها می توانند در مدارس خاص به زبان خود درس بخوانند.