اردبیل برای خیلی از گردشگران ایرانی با طبیعت منحصر به فرد و آب و هوای لطیفش شناخته می شود اما شاید کمتر کسی بداند که یکی از جالب ترین نقاط تاریخی کشور در منطقه برای این استان قرار گرفته و در واقع وسیع ترین منطقه تاریخی استان اردبیل و با اهمیت ترین سایت تاریخی مربوط به پیش از تاریخ در شمال غرب ایران به شمار می رود. منطقه باستانی معروف به شهر یری در شمال غربی روستای پیرازمیان در ۳۱ کیلومتری شرق مشگین شهر قرار دارد. جایی در کنار رود قره سو که وسعت آن به ۴۰۰ هکتار می رسد و از سه قسمت دژ نظامی، معبد و قوشا تپه تشکیل می شود. قدمت قلعه و معبد به ۱۴۵۰ پیش از میلاد و قوشا تپه به ۷ هزاره پیش از میلاد می رسد. محوطه شهر یری اولین بار در سال ۱۹۷۸ ق .م توسط هیئت چارلز برنی شناسایی و بررسی شد. او معتقد بود که عمر بعضی آثار تا هزاره سوم قبل از میلاد، عصر آهن، سفال خاکستری و نخودی و نارنجی هم می رسد. چارلز برنی تاریخ اکثریت گورهای این محل را هزاره دوم و اول قبل از میلاد می دانست و حتی پیش بینی می کرد که این تاریخ به هزار سال قبل تر، یعنی هزاره سوم قبل از میلاد هم برسد.

آردینی اوخو

یكی از باستان شناسان ایران وجود وصیت نامه ای منتسب به كوروش كه دربرخی پایگاههای اینترنتی، نشریات، پوسترها و كتابها منتشر شده را رد كرد و گفت: هیچ سندی دال بر اثبات وجود وصیت نامه ای از پادشاه هخامنشیان وجود نداشته و ندارد. "فرزندان من، دوستان من! من اكنون به پایان زندگی نزدیك گشته ام. من آن را با نشانه های آشكار دریافته ام. وقتی درگذشتم مرا خوشبخت بپندارید و كام من این است كه این احساس در كردار و رفتار شما نمایانگر باشد، زیرا من به هنگام كودكی، جوانی و پیری بخت یار بوده ام. همیشه نیروی من افزون گشته است، آن چنان كه هم امروز نیز احساس نمی كنم كه از هنگام جوانی ناتوان ترم. من دوستان را به خاطر نیكویی های خود خوشبخت و دشمنانم را فرمان بردار خویش دیده ام.

آردینی اوخو

یار قلبیمه یول سالسا گتیررم ، نئـجه گلمَـــــز !
عشقیمله سازین چالسا گتیــررم ، نئجه گلمز !

آختارسام اؤزوم ، تاپسام اؤزوم ، بیـر دیله دوتسام
کؤنـلوم گـؤیـولون آلسا ، گتیـــررم نئجه گلمز !

سالسام قـولـومـو بوینونـا اول سئوگولومون من
سورسام دوداغیـن بـالسا گتیررم ، نئجه گلمز !

گـولسوز قـورو اودلاردی سالان آیـریـلیـقی، یـار
یـوللار تیـکانیـن یـولسا ، گتیـــررم نئجـه گلمــز !

سؤندورمه اومود شمعینی ای غافیل او سئوگیم
دردیـمله یـانیب سولسا ، گتیــررم ،نئجه گلمـز !

سیرداشیـــم اؤزو بیرده کی جان قِـیدینه یالنیز
دیوانـــه صفت قـالسا گتیـــررم ، نئجـه گلمــز ! »

بـو رسمدی کی آی یئـرینه گون گئجه گلمز
گـر جذبه ی عشق اولسا گتیررم ، نئجه گلمز ! «

سن دردینی آچ سؤیله دادا ، سیل سرشکی
گؤزلـــردن اورک دولسا گتیــررم ، نئجه گلمــــز !


دادا بیلوردی

آردینی اوخو

اولدوز سایاراق گوزلمیشم هر گئجه یاری
گئج گلمه ده دیر یار یئنه اولموش گئجه یاری

گوزلر آسیلی یوخ نه قارالتی نه ده بیر سس
باتمیش قولاغیم گور نه دوشورمکده دی داری

یاتمیش هامی بیر آلله اویاقدیر داها بی من
مندن اشاغی کیمسه یوخ اونداندا یوخاری

قورخوم بودو یار گلمیه بیردن یاریلا صبح
باغریم یاریلار صبحوم آچیلما سنی تاری

دان اولدوزو ایستیر چیخا گوز یالواری چیخما
او چخماسادا اولدوزومون یوخدی چیخاری

عشقین کی قرارینده وفا اولمیاجاغمیش
بیلمم کی طبیعت نیه قویموش بو قراری


شهریار

آردینی اوخو

منابع فارسی، كردی و ارمنی نام شهر اورمیه-اورمو، دومین شهر آزربایجان و یكی از قدیمیترین شهرهای خاورمیانه را در زبان فارسی به شكل "ارومیه" و منابع تركی و آزربایجانی این نام را در زبان فارسی به شكل "اورمیه" و به زبان تركی مطابق با تلفظ مردمی آن و به شكل "اورمو" می نویسند. در میان گروه دوم برخی معتقد به توركی بودن نام اورمو و در نتیجه اورمیه بوده و به تشابه و ارتباط احتمالی این نام با اسامی شهرهایی مانند اور و اوروك (از تمدن سومری)، اورگنج (دو شهر در ازبكستان و تركمنستان)، اورومچی (مركز تركستان چین، بئش بالیق سابق)، اوروما-شی در ژاپن؛ نام روستا و تپه ای در آزربایجان غربی بنام عین الروم، شهر آزربایجانی ارضروم-ارزوروم در شرق تركیه و تعبیر "بلاد روم" دوره اسلامی اشاره می كنند.

پس از تاسیس سلسله پهلوی و تشدید و سیستماتیزه شدن روند فارسسازی خلق ترك و آزربایجان كه از پس از شكست انقلاب مشروطیت آغاز شده بود، دولت ایران آغاز به تغییر اسامی جغرافیائی تركی به اسامی بی پایه فارسی در سرتاسر ایران نمود. این روند بویژه در نواحی غرب آزربایجان (استان آزربایجان غربی امروز) بسیار گسترده بود. هدف، تركی زدائی از این خطه آزربایجان و قطع پیوستگی هویتی، تاریخی و زبانی غرب آزربایجان با تركیه بود. چنانچه در سال ١٣٠٥ شمسی نام شهر اورمو به رضائیه، سالماس به شاهپور، ساووجبولاق به مهاباد، سولدوز به نقده، تیكان تپه به تكاب، سایین قالا به شاهین دژ، قاراضیاء الدین به سیه چشمه،... تغییر یافت. پس از انقلاب ١٣٥٧ فرم فارسی ارومیه پذیرفته شد. در سال ١٣٩٠ شورای فرهنگ عمومی استان آزربایجان غربی با مصوبه ای به فرم اورمیه در نگارش نام این شهر رسمیت بخشید

آردینی اوخو

وقتی دانشمندان از تاریخ بحث می کنند تاریخ ملتها را بغیر از ترکان بطور دقیق و معلوم مطرح میکنند ولی وقتی نوبت به تاریخ اولیه ترکان میرسد دانشمندان دست تسلیم برداشته و سخن مشهوری که میگوید اگر دو چیز در دنیا نامعلوم باشد یکی تاریخ ترکان است را بیان می کنند.

در این مقاله با استفاده از انچه از کتیبه های چند ده هزار ساله پروترک ها بر میاد برگ هایی از تاریخ اولیه بشریت مطرح میشود.
به اعتراف دانشمندان اولین الفبای جهان الفبای رونیک runik  و  الفبای Futhark هستند که در نوشتن کتیبه های پروترک ها استفاده شده است.این کتیبه ها بصورت طمغا(مهر) و سیمگه(نماد) و حروف هستند.گاهی در این کتیبه ها با مفاهیمی عمیق همچون زندگی در بهشت و نزول از خدا بر زمین و یا انسان اشرف مخلوقات و این گونه مسائل درباره انسان اولیه بر می خوریم.
تاریخ این کتیبه ها از 30000 سال پیش تا به 3000 سال پیش بر می گردد.
.
.
.

ادامه مطلب....>>>>>>

آردینی اوخو

مدارك بسیار قانع كننده در مورد زندگی توركها در 4000 سال پیش در فلات آناتولی و آزربایجان جنوبی و سواحل دریای مدیترانه بدست آمده است پروفئسور دكتر ولی سئوین رییس بخش آركئولوژی دانشگاه وان توركیه ادعا كرد كه توركان قبل از جنگ 1071 ملازگرد در آناتولی زندگی می كردند. پروفئسور ولی سئوین ادعا كرد كه سنگ مزارهایی متعلق به 2000 سال قبل از میلاد در استان حكاری توركیه كشف شده است و وی بعد از پروفئسور دكتر اكرم ممیش دومین شخص است كه تز وجود تورك ها در آناتولی قبل از جنگ ملازگرد را مطرح می كند. پروفئسور اكرم ممیش پیشتر گفته بود كه آثاری از یك دولت توركی در دو هزار سال قبل از میلاد را در آناتولی كشف كرده است كه با دولت باستانی "حوری" در ارتباط بوده اند.

آردینی اوخو

در نقش برجسته های برجا مانده سگ یار وفادار میتراستكه با او به شكار می رود. سگ در ایران باستانبه جنبه های نمادین سگدر فرهنگ ایران باستانمی پردازد. سگ یكی از حیواناتی است كه در اساطیر و مذاهب برخی از جهانیان نیز مورد احترام قرار گرفته و جنبه های نمادین یافته است. سگ همچنین در دین زرتشتیو میان ایرانیان باستان ارزش و جایگاه ویژه ای داشته است. به موجب اخبار قدیم و مورخان یونانی چون استرابووهرودوت و دیگران میان ... هرودوتو دیگران میان كاسپی هاسگ از احترام و تقدس فوق العاده ای برخوردار بوده و مقام حقوقی چون انسان داشته است. كاسپی ها در آغاز از اقوام غیرآریایی بودند اما عناصر آریایی نیز در میانشان ملاحظه می شود. كاسپی ها در زمان مادهادیگر قدرت چندانی نداشتند اما نفوذ معتقدات كاسپی ها در زمان مادها قابل توجه است. ]۱[

آردینی اوخو

ترکان باستان به خدا “تنگری”,(و اکنون تانرئ)

به مراسم خاکسپاری “یوغ”،

به تربه مزار “قورقان”،

به مجسمه مزار “بالبال” و خادمان دینی “قام” می گفته اند.

در زیر معادل ترکی چند کلمه مربوط دیگر در زبان فارسی آورده می شود. شایسته است نویسندگان و شعرا واهل قلم، کلمات اصیل ترکی زیر را به جای کلمات فارسی دخیل در زبان ترکی که استقلال و هویت این زبان را تهدید و مخدوش کرده است بکار برند:
.
.
.

ادامه مطلب....

آردینی اوخو

بعضی ها می گویند كه تعداد ترك ها در فلات ایران كنونی 35 میلیون نفر نیست و 15 میلیون نفر است. بیان این رقم برای تركها خنده دار است. این یعنی 60 میلیون نفر غیر ترك در ایران زندگی می كنند!! حتما از این تعداد هم 50 میلیون نفر فارس هستند!!! اینها نه با واقعیت های جامعه و نه با تاریخ نمی سازد. وجود 50 میلیون نفر فارس یا 66 درصد جمعیت ایران چیزی شبیه یك توهم یا جوك می تواند باشد. نگاهی به تحولات تاریخی در منطقه جغرافیایی فلات ایران در رسیدن به واقعیت تعداد ترك های ایران می تواند مفید باشد. از 1400 سال پیش تا انتهای قاجار اصولا حكومتها در فلات ایران در اختیار اعراب و ترك ها و مدتی نیز در دست افاغنهبوده است. چطور ممكن است با حكومت هایی كه منافع اعراب و تر كها را حفظ كرده اند باز هم 66 درصد مردم در كشور ایران كنونی فارس شده باشند. با حمله اعراب به فلات ایران تمدن و فرهنگ اسلامی-عربی حاكم گشت. اعراب با كوچ های وسیع به سرزمین های تازه تصرف شده آمدند. مثلا در زمان مامون خلیفهعباسیاكثر شهرهای خراسان عرب نشین بوده اند. اعراب زبان فارسی را كه زبان مردم تاجیك و افغانستان و تاجیكستان فعلی بود، برای اولین بار با الفبای عربی نوشتند تا اسلام را با زبان فارسی یا همان عربی آسان شده نشر دهند. از سال 300 هجری تا اواخر صفویه تمام حكومت های فلات ایران در دست ترك ها بود. ترك ها نیز زبان فارسی را گرامی داشتند و ارج نهادند چیزی كه درامپراتوری عثمانیوامپراتوری مغول هندهم شاهدش بودیم. یعنی در هر سه منطقه ذكر شده هند و فلات ایران و عثمانی، فارسی به عنوان زبان شعر و شاعری و ادبی بود ولی هیچ گاه فراتر از آن نرفت. یعنی زبان مردم عادی شهرها و روستاها به هیچ عنوان نشد. این زبان همواره زبان مورد استفاده در تكلم فقط میان تاجیكان و افغانان بود كه قسمتی از

آردینی اوخو